تبادل
لینک هوشمند
در چهارم دی ماه 1306 در شهرستان بم به دنیا آمد. پدرش " لطفعلی رفیعی " از خوانین بم و نماینده ی دوره ی چهاردهم مجلس از بم بود(1324-1322ش.) . خانواده ی رفیعی هم از همین تاریخ ساکن تهران شدند . داریوش دوران دبیرستان را دردبیرستان های ایرانشهر و البرز تحصیل میکرد؛ اما تحصیل را رها کرد و به دنبال علاقه اش یعنی موسیقی رفت . تعلیمات موسیقی را نزد استاد بدیع زاده فرا گرفت و در 1327ش. به رادیو راه یافت. صدای داریوش حزن و گرفتگی خاصی داشت که هر شنونده ای را مجذوب میکرد. طولی نکشید که نام داریوش سر زبان ها افتا د . آهنگ های او را مجید وفادار میساخت و اکثر ترانه های به یاد ماندنی داریوش حاصل کاراین آهنگساز بزرگ است .
وی در سالهای فعالیتش نزدیک به صد و پنجاه ترانه اجرا کرد . داریوش به گوشه های موسیقی ایران احاطه ی کامل داشت و شعر را به خوبی میشناخت .به گفته ی دوستش بیژن ترقی : " او هنرمند باسوادی بود و با متون ادبی و دیوان شاعران به خوبی آشنا بود. "داریوش دست و دل باز بود . میگویند : در زمانی که هنوز مردم تهران به ماشینهای آخرین سیستم با حیرت نگاه میکردند او پونتیاگ قرمز رنگ خود را به دوستی هدیه کرد.متاسفانه بعضی از هنرمندان به مکیفات روی می آورند. عمر داریوش رفیعی هم بخاطر به دام افتادن در این بلا و بیماری کزاز خیلی کوتاه بود و در 31 سالگی در 2بهمن 1337 نقاب خاک کشید. غریبانه رفت اما مرگش تولدی دیگر بود . بقای خود را در سوختن می دید ,سوختنی که باعث جاودانگی اش شد و او مانند خاطره ای شیرین دراذهان باقی ماند .
نظرات شما عزیزان:
آخرین مطالب
